Podczas spawania łukowego
z wykorzystaniem spawarki inwertorowej istotna jest
pozycja elektrody. Długość łuku musi być stała i w przybliżeniu równa średnicy elektrody. Przy pracy należy ciągnąć elektrodę do siebie. Jej poprawne nachylenie to kąt 60°. W miarę zużycia elektrody trzeba opuszczać rękę. Elektrodą manipuluje się tak, żeby otrzymać spaw o szerokości 1,5-2 razy większej od jej średnicy. Prawidłowy spaw powinien być lekko wypukły, nieco falisty i mieć równą szerokość.
Spawarki inwertorowe nie powinny pracować zbyt szybko, ponieważ spaw wychodzi wąski i punktowy, a jego nieregularny kształt spowoduje osłabienie złącza. Spawarki inwertorowe nie mogą też pracować zbyt wolno, ponieważ wtedy kształt spawu wychodzi na tyle wypukły, że może się zdeformować.
W trakcie spawania elektrodę przesuwa się dość wolno, bez dotykania spawanych elementów. Na koniec należy ostukać spoinę młotkiem, żeby usunąć żużel. Do oczyszczania spawu można użyć drucianą szczotkę. Jednocześnie trzeba skorygujemy ewentualne ubytki. Spaw wyrównuje się pilnikiem albo szlifierką kątową.
Przyjrzyjmy się jak
spawarki inwertorowe powinny spajać poszczególne elementy?
W spawaniu części płaskich elektrodę trzyma się prostopadle
do powierzchni spawanych części. Jeśli chodzi o prostopadłe
elementy, elektrodę ustawia się pod kątem równym połowie kąta
spawanych elementów. W częściach grubych, takich na 3-6 mm musimy
spawać z obu stron. Natomiast przy dużych częściach, przed
wykonaniem spawu ciągłego, łączymy wstępnie elementy i spawamy
punktowo co około 10 cm.
