niedziela, 2 września 2012

Spawanie łukowe przy użyciu spawarki inwertorowej

Spawanie łukowe to proces łączenia metalowych elementów przy zastosowaniu spawarki elektrycznej.

W artykule przedmiotem naszego zainteresowania będzie spawanie łukowe za pomocą spawarki inwertorowej. W trakcie spawania powstaje łuk elektryczny w szczelinie pomiędzy metalową elektrodą a łączonymi elementami metalowymi. Podczas pracy temperatura dochodzi do niebywałej wysokości, bo nawet do 3 000°C). Tak wysoka temperatura sprawia, że krawędzie metalowych elementów i elektrody topią się w jedną całość. W  wyniku tego topienia na powierzchni spawu wytwarza się czarny nalot, czyli warstwa żużla. Można ją łatwo usunąć używając specjalnego młotka spawalniczego.

Otulina to element elektrody, która pełni rolę utleniacza oraz rdzenia, czyli swego rodzaju druta wykonanego z tego samego materiału, co elementy łączone. Ze względu na rodzaj otuliny, elektrody można podzielić na dwa rodzaje:
  • zasadowe, których używa się do spawania elementów poddanych dużym obciążeniom, np. konstrukcji stalowych; takie elektrody stosuje się przy pracy za pomocą spawarki inwertorowej na prąd stały,
  • rutylowe, których używa się do bieżących napraw.

Spawanie łukowe to metoda, którą stosuje się głównie do łączenia dużych metalowych elementów lub grubszych niż 1,5 mm. Spawarki inwertorowe i spawanie łukowe znajdują zastosowanie w ślusarstwie i kowalstwie artystycznym. Spawarka inwertorowa i praca z nią posiada zalety, jakimi są: duża wytrzymałość spoin, oszczędność, możliwość łączenia elementów stalowych lub wykonanych ze stali nierdzewnej. Spawarka inwertorowa daje również możliwość naprawy elementów żeliwnych.